14 Σεπ 2013

ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟΝ


Μια μέρα
ό,τι αυθαδίασε
θα καταστραφεί
μες στην στειρότητα της αυθΑΔΕΙΑΣ του!

Μια μέρα τίποτα
απ’ όσα οι ΆνθρΩΠΟΙ έχουν φτιάξει
δεν πρόκειται να μείνει·
όλα θα εξαφανιστούν
και θά ΄ναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ!

Μια μέρα τίποτα δεν θα μείνει
να σηματοδοτεί την Εποχήν ετούτη:
Ένας «Πολιτισμός» του πλαστικού και του τσιμέντου·
«Πολιτισμός» με πενθήμερο και σύνταξη·
Πολύ (τ) ισμός της Πολυ–κατοικίας!

Με το μυαλό των πολλών -παγιδευμένο
να σαπίζει μες στα εγωιστικά τους κρανία
και τον λόγο των λίγων –να πλανιέται
ακατανόητος πάνω από την αποσύνθεση της σαπίλας.

-Δεσμώτες των Μορφών,
η ανέγγιχτη Ουσία σας θα βρυκολακιάσει
κι Εφιάλτης θα γίνει την νύχτα
στα ακατανόητα και προδοτικά όνειρά σας…

-Ενθουσιώδεις ανυποψίαστοι,
χειροκροτητές εσείς, άβουλοι…
Καταστροφείς της χαράς
και του αβίαστου χαμόγελου,
σας φέρνω εδώ για αναγνώριση
τα πτώματα των σκοτωμένων Ωρών σας…

-Αλλά μάθετε πως
όταν η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ
θά ’χει συντελεσθεί,
θ’ αναστραφεί και θα γίνει
ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ…
κι ό,τι
μην μπορώντας να το χαρείτε,
χαιρέκακα θα το καταστρέφετε!

Η Γλώσσα –αιμορραγούσα
από τις «εκπαιδευτικές» βολές
χαιρέκακων διασκεδάσεων
μεταγγίσεις θα δέχεται
-υποκριτικά κι εσπευσμένα-
από τους ίδιους εμβριθοφανείς «ειδήμονες»
που μυστικά θα μελετούν την ευθανασία της.

Ασφυκτιώντας
μες στην αιμορραγία τἠς Γλώσσας
-όπου, μην μπορώντας με νεκρές συλλαβές
την Ταυτότητά μας ν’ αρθρώσουμε-
Εκείνη θ’ αποχυμωθεί
κι Εμείς θ’ απονεκρωθούμε…

Και τότε,
μονάχα οι εμπειρίες θα καταγράφονται
-όλο και πιο έντονες
όλο και πιο τρομακτικές-
μες στην Τρικυμία των εγκεφαλικών αλλοιώσεων
και πάνω στο Σπέρμα της αγέννητης σάρκας.

Ώσπου να ‘ρθεί
η πιο τρομακτική, η πιο αφάνταστη,
η πιο ασύλληπτη εμπειρία…

Και τότε,
το μόνο που θ’ απομείνει θά ‘ναι
μια απελπισμένη, μια παραλογισμένη
προσΠΑΘΕΙΑ καταγραφής της…

Όπως εκείνον
που τον κυκλώνει Πυρκαγιά
ανέλπιστα
και τόσο απρόοπτα…

Και το μόνο που απομένει είναι
η καταγραφή της ά-τοπης κίνησης·
είναι η απανθράκωση
στον μορφασμό της έσχατης αγωνίας!

Η ανώτατη καταγραφή του Σεισμογράφου
είναι μια ανώφελη καταγραφή· είναι
η ίδια η καταστροφή του από Σεισμό!

Η μεγίστη καταγραφή του ανθρώπινου Εγκεφάλου
είναι –και πάλι- μια ανόητη καταγραφή· είναι
η αυτο-καταστροφή του από κάποιαν Ύβρι!

Ωστόσο,
Ανώτατη Καταγραφή μιάς Καταστροφής
παραμένει πάντα ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ…